Buiten je achtertuin.

Er was eens een man die zijn familie bij elkaar riep om samen te bouwen aan een bijna onmogelijke opgave. God vertelde Noach namelijk dat hij een enorme boot moest bouwen voor zijn familie en de dieren, zodat deze de zondvloed zouden overleven. Goed, de rest is geschiedenis.

Hoe zou het zijn als God mij nu zou vragen om een soortgelijke ark te bouwen? Waarschijnlijk zou ik compleet in de stress schieten als ik er achter kom dat dát inderdaad Gods bedoeling is voor mij. Met mijn linkerhand kan ik namelijk nog net mijn telefoon uit m’n broekzak halen en mijn rechterhand lukt het met de grootste moeite om snelle berichtjes erop te versturen. Nee, God zou mij niet uit moeten kiezen daarvoor…

Ik weet niet hoe het met Noach zat, maar hij zal waarschijnlijk net zo geschrokken zijn als de mate waarin ik dat zou wezen. Zie je hem al lopen? Een oude man die waarschijnlijk rustig en trouw aan het timmeren geslagen was. Misschien begon hij in zijn achtertuintje maar merkte hij na een paar weken al dat de boot steeds groter werd, waardoor hij naar een openbaar veldje uit moest wijken. Hij zal daar ongetwijfeld gemerkt hebben dat de mensen die hem bezig zagen het op z’n minst ‘bijzonder’ vonden, wat hij vanuit zijn liefde voor God aan het doen was.

Hoe doen wij dat eigenlijk in ons leven? God heeft ons natuurlijk ook best wat toffe dingen door Zijn Woord laten zien en duidelijk gemaakt, misschien wel te vergelijken met de ark die Noach toen moest bouwen. Hoe gaan wij bijvoorbeeld om met zaken als de tien geboden, kerk-zijn, genezing, naastenliefde, enzovoort? Ik geloof dat God ons allang heeft verteld door Zijn Zoon Jezus hoe wij daarin mogen staan, maar luisteren wij er ook naar? En áls wij het horen, doen we dan wat God van ons vraagt of gaan we op onze eigen veilige wegen verder? Zijn we te onzeker om ook maar één vinger - afgezien van de wijsvinger - buiten onze achtertuinen te steken?

Mogen wij niet samen bouwen aan een missie die zoveel meer verdiend dan een plaats in onze achtertuin? Namelijk: samen-zijn-wij-het-lichaam-en-Jezus-is-ons-Hoofd. Die missie is te groot voor onze achtertuin, volgens mij. Maar durven wij uit de achtertuin te stappen en een openbare plek te zoeken met elkaar? Durven wij (samen als lichaam van Jezus) te gáán?

Geplaatst door BEAM op 05-10-2014