Soms zijn er perioden in ons leven waarin alles droog, muf, hopeloos en zelfs doods lijkt. Alsof je in een kleine kamer staat met in alle hoeken niks meer dan een eindeloze leegte. Je weet wel dat er leven om je heen zou moeten zijn, maar door je eigen ogen zie je niets meer dan zandvlakten met uitzichtloze velden. Hopeloos duister, dat is hoe het voelt.
zondag 21 mei 2017
Abonneren op:
Posts (Atom)