Perfecte vader.

Soms denk ik wel eens aan de toekomst. (Ja, we gaan even een paar regels sentimenteel doen, sorry alvast: sla maar over als je nooit aan de toekomst denkt.) Dan denk ik wel eens: hoe zou ik later zijn, wanneer ik vader mag worden? Zou ik dezelfde struggles waar ik vandaag mee aan het werk ben, dán ook nog hebben? Of zou ik hele nieuwe of andere dingen van mijzelf leren kennen? Is het mogelijk dat ik dingen anders doe of juist hetzelfde; als ik kijk naar mijn eigen opvoeding? Eerlijk gezegd weet ik nú al dat ik nooit een échte perfecte vader zal kunnen zijn voor een kleine spruit. Zelfkennis mensen, zelfkennis.

Eerste klas kaartje.

Om eerlijk te zijn, ik ben zo’n type. Je loopt me dus het liefst voorbij op het station, de conducteurs voelen zich beschaamd om mij te controleren én ik check daardoor ook altijd maar netjes in en uit. Je moet sommige zaken toch weer in evenwicht brengen, is het niet?

Gedicht: Toen het donker werd.

Toen het zo donker werd,
dat het heilige doek
verscheurd werd door Jezus’ dood.

Toen het zo donker werd,
omdat de Redder stierf
voor de zonden van ons.

Waar waren wij toch, toen
liefde leek te vergaan
toen het zo donker werd.

Toen Jezus de hel versloeg,
werd het ons duidelijk,
zelfs als het donker lijkt:
Jezus regeert!

‘Jezus, denk aan mij wanneer u in uw koninkrijk komt’

‘Terecht.’ Dat is wat ik heb geantwoord op de vraag die één van de bewakers mij vorige week stelde. Hij vroeg: ‘Wat vind je er nou van dat je gevangen bent genomen en, over pak hem beet een week, wordt gekruisigd?’ Wat had ik anders kunnen zeggen? Ik weet dat ik geen liefje ben, anders had ik nu wel thuisgezeten. Nee, ik ben aan de ene kant het slachtoffer van allerlei smerige spelletjes, maar aan de andere kant: ik heb zelf gekozen om erin mee te gaan.