Er is een kans dat je deze onzin disliked.

Natuurlijk kan ik er héél veel doekjes om winden, een ellenlange intro van maken of er intens hard overheen schreeuwen. Ik kan doen alsof het niet zo is, naar een ver land emigreren of mijzelf een jaar lang onder m’n bed verstoppen. Toch kies ik er voor om het gewoon hardop te zeggen: ik ben onzeker.

Het is een soort-van-taboe in de christelijke wereld, maar het is niet anders. Er zullen wel mensen zijn die de BEAM-redactie nu gaan schrijven over hoe het toch kan dat er een gastcolumnist rondloopt die onzeker is. Het spijt me. Onzekerheid is iets waar we maar niet over moeten praten. Net zo’n soort-van-taboe als dat wereldwijd bekende gevoel, wanneer je nog één pepermuntje hebt en je toevallig op zondagochtend in de kerk zit. Daar praat je niet over, je kan het pepermuntje beter geheim houden en thuis pas opeten.

Naast dat ik onzeker ben (en let op: nu gaan er zelfs mensen bellen naar de directeur van de EO) heb ik ook nog angst. Angst voor spinnen (maar dat telt niet, want dat heeft iedereen), angst voor presentaties en de tandarts (idem dito) en angst voor wat anderen wel allemaal niet van mij denken. En inderdaad, angst en onzekerheid zijn zaken die je misschien niet zo 1-2-3 van mijn foto af ziet spatten. Hoop ik tenminste…
Nu zal de oplettende BEAM-lezer wel denken: ‘Oké, ik had best veel verwacht, maar een onzekere en angstige gastcolumnist gaat me te ver: ik dislike deze onzin en zeg m’n abonnement op.’

Blijkbaar denk jij zo niet, want je bent verder gaan lezen. Misschien ben jij namelijk iemand die denkt: ‘Oeps, ik herken wel wat; ik kan ook onzeker zijn, niet tevreden over mijzelf, bang voor wat-dan-ook en noem het maar op.’ Wanneer je dat hardop uitspreekt kan het zijn dat je goedbedoelde reacties krijgt zoals: ‘In Jezus is geen angst, onzekerheid of wat voor negatieve gedachten dan ook.’ En weet je, dat is in zekere zin ook helemaal waar. Alleen blijft voor mij dan één vraag overeind: ben ik, met mijn onzekerheden, angsten en gedachten, dan niet in Jezus? Is Jezus niet in mij?

Vlak voor Jezus aan het kruis geslagen werd, was hij bang. Doodsbang. En terecht, want wie zou er niet doodsbang zijn wanneer je voor de hele mensheid gedood moet worden, wetende dat er heel veel mensen zouden zijn die niet in je offer gaan geloven? Weet je wat ik geloof dat Jezus tegenover zijn angst zette en tegenover de onzekerheid die Hij misschien wel voelde? Vertrouwen op God, Zijn Vader.

Wat blijkt het vaak moeilijk om te vertrouwen op God. Maar door Jezus’ opstanding zien wij dat het vertrouwen in Zijn Vader niet tevergeefs is. Zelfs door Zijn dood heen vertrouwde Jezus op God. Mogen wij dan ook, door onze pijn heen, vertrouwen op Hem? Maak jij elke dag de keuze om te vertrouwen op Zijn liefde en om de negatieve gedachten de rug toe te keren? Ik vind het moeilijk om dit te beantwoorden, want ik ervaar zelf dat het soms kan voelen dat de angst, pijn en verdriet overwint. Toch durf ik te leven met het feit: uiteindelijk is het Jezus Die regeert!

Geplaatst door BEAM op 27-06-2015