Durf ik het niet te zeggen?
Maar wat als ik kijk door de ogen van God.
Mijn Maker, die hemel en aarde gemaakt heeft.
Ik doe Hem verdriet als ik mijzelf niet volledig accepteer.
Hij heeft mij geweven in de buik van mijn moeder.
God is almachtig en zo creatief.
Wie zijn wij dus om Zijn werk in twijfel te brengen.
Toch voelt het niet altijd zo.
‘God schiep mij naar Zijn evenbeeld.’
Zie ik mijzelf niet in de spiegel zeggen.
‘Wat heeft God mij leuk geschapen.’
Ondanks onze gedachten kijkt God wel vol liefde naar ons.
Hij omarmt ons als Zijn kinderen.
Jezus stierf voor onze zonden.
Wij kunnen eeuwig leven.
Dan zal je steeds opnieuw ervaren hoeveel God van ons houdt!
Lees het maar eens van achter naar voren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten