‘Jezus, denk aan mij wanneer u in uw koninkrijk komt’

‘Terecht.’ Dat is wat ik heb geantwoord op de vraag die één van de bewakers mij vorige week stelde. Hij vroeg: ‘Wat vind je er nou van dat je gevangen bent genomen en, over pak hem beet een week, wordt gekruisigd?’ Wat had ik anders kunnen zeggen? Ik weet dat ik geen liefje ben, anders had ik nu wel thuisgezeten. Nee, ik ben aan de ene kant het slachtoffer van allerlei smerige spelletjes, maar aan de andere kant: ik heb zelf gekozen om erin mee te gaan.

Ik heb nog gesmeekt of ze me niet in de dodencel wilden gooien, maar nog voordat ik die opmerking uit mijn mond had laten komen, werd deze al dichtgeslagen. Hopeloos. Uitzichtloos. Maar zó terecht. En het zou mij niet verbazen wanneer ik al vóór mijn kruisiging het loodje leg. Nu ik hier zo zit in de dodencel en weet dat ik over enkele dagen gedood ga worden op de gruwelijkste manier die ik ken, kan ik niets liever wensen dan dat ik al dood ga vóór mijn afschuwelijke straf uitgevoerd gaat worden.

Ik hoorde al dat de bewakers onderling spraken over het feit dat er een man is opgepakt met de naam Jezus, die zegt dat hij de koning van de Joden is. Anderen beweren dat hij de Zoon van God is. Ik moet me daar eigenlijk nog even in gaan verdiepen, maar wat ik wel weet, is dat hij helemaal niks verkeerds gedaan heeft. Hij kwam laatst namelijk nog Jeruzalem binnen op een ezel; ik werd toen bijna opgepakt, maar kon nog net een glimp van Jezus opvangen. Als ik mij niet vergis hadden we zelfs even oogcontact: die fractie van een seconde leek hij in mijn hart te kijken. Doodeng, vooral omdat het míjn hart is, vol van haat, verdriet en andere gevoelens… Ik snap wel dat al die mensen zo enorm uitzinnig deden voor hem! Waarschijnlijk kwam dat door al die wonderen die hij deed… Hij zal volgens mij nooit ‘terecht’ kunnen antwoorden, wanneer ze hem dezelfde vraag als mij gaan stellen.

Ik denk te weten wat mijn toekomst gaat brengen: dat zal niet veel goeds zijn. Nu zit er voor mij niks anders op dan wachten op dat ene moment, wanneer de stampende voetstappen van de bewakers bij mijn deur stoppen: de dood tegemoet.

Enkele dagen later…
Een van de gekruisigde misdadigers zei spottend tegen hem: ‘Jij bent toch de messias? Red jezelf dan en ons erbij!’ Maar de ander wees hem terecht met de woorden: ‘Heb jij dan zelfs geen ontzag voor God nu je dezelfde straf ondergaat? Wij hebben onze straf verdiend en worden beloond naar onze daden. Maar die man heeft niets onwettigs gedaan.’ En hij zei: ‘Jezus, denk aan mij wanneer u in uw koninkrijk komt.’ Jezus antwoordde: ‘Ik verzeker je: nog vandaag zul je met mij in het paradijs zijn.’ –Lucas 23:39-43

Geplaatst door BEAM op 01-04-2015