SOG is als een stofje in je hersenen, dat zich langzamerhand meer gaat verspreiden tot -als je niet oppast- grote proporties. Als een aardappel die je in één keer kunt schillen, waardoor er een intens lange sliert ontstaat. Ja, SOG is onlosmakelijk verbonden met uitstel. En laat uitstel nu onlosmakelijk zijn verbonden met afstel. SOG is vreselijk. Laat me dat punt gelijk maar even gemaakt hebben.
Ik ken weinig mensen die een SOG-dag inplannen. Nu ken ik sowieso weinig mensen die überhaupt plannen, maar dat geheel terzijde. Misschien lees je dit wel, maar weet je dat er nog zoveel gedaan moet worden. Dat je bijvoorbeeld beter even dit stukje weg kan leggen om aan hoofdstuk 4, paragraaf 5 te kunnen beginnen. Of dat je eigenlijk dat mailtje allang had moeten sturen, waar een ander nu op zit te wachten. En tóch lukt het je niet om te beginnen. *natuurlijk snap ik dat in dit geval ook wel, met zo’n fantastisch stuk onder je neus, maargoed*
Wat nou als je SOG eens nuttig gebruikt? Ik bedoel, dat werk ligt er over tien minuten nog wel. Pak eens een moment voor jezelf. Niet voor iemand anders, maar écht even voor jezelf. Om tot rust te komen, om na te denken, om even helemaal niks te moeten.
Jezus pakte, vlak voor Zijn dood, óók een moment om Zich af te zonderen. Om even alleen te zijn met Zijn Vader. Hij wist wat Hem te wachten stond en dat Hij niet lang meer zou leven, omdat Hij moest sterven voor de zonden van alle mensen. Juist op zo’n moment zou je het liefste weg willen rennen, maar Jezus koos ervoor om in dat moment tijd tegen Zijn Vader te zeggen: ‘Vader, als het mogelijk is, laat deze beker dan aan mij voorbijgaan! Maar laat het niet gebeuren zoals ik het wil, maar zoals u het wilt.’ –Mattheus 26:39.
Jezus zocht in Zijn pijn, vermoeidheid en angst, niemand minder dan Zijn Vader. Uiteindelijk weten we dat Jezus aan het kruis werd opgehangen en gedood, maar dat Hij ook opstond! Een daad van pure liefde! Misschien is het een idee om in je volgende SOG-moment hier eens aan te denken. Wanneer jij er even niet uitkomt en niet weet waar je moet beginnen, doe gerust wat Jezus ons leerde: je tot de Vader richten om vanuit daar weer nieuwe kracht te krijgen om er tegenaan te kunnen. Niet als superkracht, maar vanuit liefde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten