Woorden van leven.

English translation below. I hope it's good enough... ;-)

Soms zijn er perioden in ons leven waarin alles droog, muf, hopeloos en zelfs doods lijkt. Alsof je in een kleine kamer staat met in alle hoeken niks meer dan een eindeloze leegte. Je weet wel dat er leven om je heen zou moeten zijn, maar door je eigen ogen zie je niets meer dan zandvlakten met uitzichtloze velden. Hopeloos duister, dat is hoe het voelt.

Ezechiël kreeg van God ook zo’n situatie voorgeschoteld. Hij belandde in een dal met beenderen. Droge botten. Horrorfilms verbleken bij de beelden die de Bijbel beschrijft in Ezechiël 37, waar we kunnen lezen hoe Ezechiël van God hoorde dat hij tegen deze botten moest gaan spreken. Woorden kwamen tegenover de eindeloze doodsheid om zich heen te staan.

God sprak door Ezechiël. Recht in de situatie zonder hoop, zonder licht en zonder leven. Het leven was hier al voorbijgegaan. Ezechiël vertrouwde God, opende zijn mond en sprak Gods woorden van leven uit over de dood om zich heen.

God schonk Zijn adem. Middenin dat verdorde dal liet God zijn grootsheid zien. De beenderen werden bedekt met vlees, met pezen, met huid. God schonk Zijn hoop, omdat dat het liefste is wat Hij doet. Alleen de adem van de God van hoop kon deze beenderen doen leven. Alleen door uit de boot te stappen en te vertrouwen op God, door Zijn woorden te spreken, liet Ezechiël zien hoe groot God is.

Wanneer wij woorden van hoop spreken, wil God daar óók doorheen werken. Wanneer wij in een situatie staan met uitzichtloze hoeken, kan God daarin óók leven brengen. Diepe duisternis heeft voor Hem geen geheimen. Gods woorden geven licht en leven! Laten wij Zijn grootheid zien door deze woorden te spreken naar elkaar en naar onze situaties?

Words of life.
We all have dry, stale, hopeless and even dead times in our lives. Like you’re in a small room with nothing but endless emptiness in every corner. You know that there should be life around you, but with your own eyes you won’t see anything else but sands with viewless fields. Hopeless darkness, that’s how it felt.

God also placed Ezekiel in such a situation. Ezekiel ended up in a valley with bones. Dry bones. Horror films fade with the images the Bible shows us in Ezekiel 37. We can read over there how God told Ezekiel to speak to those bones. Words came across from the endless deadness around it.

God spoke through Ezekiel in this situation without hope, without light and without life. All of life did already past this place! Ezekiel trusted God, he openend his mouth and spoke the words of life over the deadness around him.

God gave His breath. God showed His greatness in the middle of that thorn valley. The bones became covered with flesh, tendons and skin. God gave His hope, because that’s what He wants to do! The only thing that could bring this bones back to life, was the breath of the God of hope. Ezekiel shows the greatness of God by stepping out of the boat and trust in God by speaking His words.

God wants to work through us as well, when we speak words of life. God also wants to bring life when we are in a situation with viewless corners. Deep darkness doesn’t have secrets for Him. Gods words do give light and life. Do we show His greatness by speaking these words to eachother and to our situations?