Het is alweer ruim een maand geleden dat ik iets van me heb laten horen, waardoor het dus de hoogste tijd is om een nieuwe update te geven over al mijn avonturen!
Het gaat gelukkig goed met mij, afgezien van wat lichamelijke klachten door een combinatie van kou en vermoeidheid. Ik heb op dit moment last van mijn keel, waardoor ik sinds woensdag niet zo goed kan spreken, maar typen lukt nog aardig... Ik kan je zeggen dat het vrij onhandig is om alleen maar te kunnen fluisteren, wanneer je hier bent. Het wordt nóg interessanter als ik je vertel dat ik aanstaande zondag iets wil gaan delen in een jeugddienst... Gelukkig gaat het langzaam aan alweer wat beter en (jullie kennen me) heb ik genoeg Strepsils en zakdoeken meegenomen vanuit Nederland om nog zo'n 5 jaar weg te blijven!
Op dit moment zit ik in het tweede land van de reis in Oost-Europa en de tijd vliegt voorbij! Sterker nog: over 2 weken ben ik alweer terug in Nederland en over 3 weken is mijn DTS volledig ten einde... Ik kan het zelf amper geloven, want ik weet nog zo enorm goed hoe ik begon aan dit hele avontuur. Als ik nu terugkijk op de laatste maanden in Oost-Europa, kan ik er alleen maar dankbaar voor zijn. Wat heb ik veel dingen van de Vader mogen zien, uitdelen en ook mogen doen door Zijn liefde.
Ik moet bijvoorbeeld denken aan alle kinderen in de weeshuizen die we bezocht hebben, de fantastische mensen die we ontmoet hebben op de plekken waar we verbleven, de jongeren die we bij verschillende clubs hebben ontmoet en waar we mooie gesprekken mee konden voeren, de ouderen die elke keer mijn hart weer hebben gestolen met hun levensverhalen, de cultuurverschillen die we hebben mogen ervaren, de mooie (en soms ijskoude) natuur die de Vader geschapen heeft, de blijdschap die mensen hier overal krijgen bij het zien van clowns, de diensten die we hebben mogen bijwonen bij allerlei gemeenten en waarin we ook elke keer ons aandeel mochten hebben... En nog zóveel meer. Er zijn onwijs veel dingen waar ik heel erg dankbaar voor ben!
Ik hoop dat je hebt meegelezen op onze teamblog (teameurope.waarbenjij.nu), maar als je dat nog niet hebt gedaan: voel je vrij om het wachtwoord aan mij te vragen! Hier kun je namelijk alles vinden over onze reis: van de dingen die we gedaan hebben tot alle foto's die het waard zijn om bekeken te worden.
En met het einde in zicht komen er natuurlijk ook weer nieuwe vragen op mij af. De belangrijkste is op dit moment: 'Hoe en wat hierna?' Wat wil ik gaan doen als ik over 3 weken klaar ben met dit avontuur? 1 ding staat vast: ik hoef het niet Alleen te doen. Het is erg waardevol voor mij om te weten dat jullie mij ook meenemen in de gesprekken met de Vader. Ik zou jullie willen vragen om dat ook steeds te blijven doen, voornamelijk ook met het oog op de toekomst, maar zeker ook voor de aankomende tijd die ik nog heb hier! Ik hoop die in goede gezondheid en met volle enthousiasme tegemoet te gaan!
En tot slot nog even een overzicht van de aankomende tijd: we zullen nu nog 1 week in het land verblijven waar we nu zijn, daarna reizen we voor de evaluatieweek met het team door naar nóg een extra land, om daarna terug te reizen naar Nederland. In Nederland zullen we dan nog een slotweek hebben om alle andere teams weer terug te zien, alle verhalen te horen en te delen, ons voor te bereiden op de toekomst én om afscheid te nemen van alle geweldige vrienden die ik hier heb mogen ontmoeten. Een bijzondere en rare periode, maar ik wil graag samen met Hem alles er uithalen wat er in zit!
Toedels!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten