Genoeg over de praktische zaken... Want er is nog zoveel meer te vertellen! Allereerst wil ik zeggen dat ik mij zó enorm gezegend en dankbaar voel als ik naar de mensen om mij heen kijk. De afgelopen tijd ben ik mij hier zoveel meer bewust van geworden. Je mag best weten dat ik jaren heb verlangt naar zoveel warme mensen om mij heen en dat het daardoor nu dubbel zo raar en moeilijk is om van die mensen voor een half jaar afscheid te nemen. Ik wil iedereen nogmaals enorm bedanken voor alle lieve berichtjes, kaartjes, bemoedigingen, gesprekjes, gebeden, knuffels en de grote hoeveelheid aan liefde die ik daarin mag voelen! Het maakt het aan de ene kant bijna nog moeilijker om te gaan en om iedereen een tijd niet te kunnen zien, maar aan de andere kant ook zoveel gemakkelijker. Juist door te weten dat er mensen zijn die achter mij staan in deze keuze, geeft het mijzelf ook extra vertrouwen en geloof om hierin uit te stappen.
Afscheid nemen blijft een dingetje, zelfs als het maar voor 6 maanden is. Normaal neem ik ook afscheid van de tandarts voor 6 maanden, maar neem gerust van mij aan dat dat tóch een ander afscheid betreft, opzich...
Ik heb al afscheid genomen van een deel van de familie, veel van mijn vrienden en gemeenteleden en in het bijzonder werd ik erg verrast door Connect. De interkerkelijke jeugdgroep waar ik nu al een paar jaar deel van uitmaak met veel leuke mensen. Zij hebben een onwijs tof boekje voor mij gemaakt waarin iedereen wat heeft opgeschreven. Wat was het een verrassing toen vorige week vrijdag de barbecue om het seizoen te openen, ook deels een afscheidsfeestje voor mij bleek te zijn. Mét cadeautjes. Zo gaaf!
Ik maak het boekje uiteraard pas open op Heidebeek, als ik ben begonnen met de DTS. Ik zal er nu wel alvast een foto van toevoegen, vooral om even uit te proberen hoe ik foto's toevoeg aan mijn veel te lange verhalen... ;-)
En dan zijn er nog wat dingen die mij de afgelopen tijd te binnen zijn geschoten en die ik jullie niet wil onthouden. Een greep uit de random gedachten die ik heb over het doen van een Discipelschap Training School... Schrik niet.
- 'Oh ships hé, nu ga ik Expeditie Robinson, Boer zoekt Vrouw maar BOVENAL Wie is... de Mol? allemaal moeten missen...'
Nu is dat laatste vooral lastig voor jullie, aangezien ik jullie geen fantastische aanwijzingen ga kunnen geven over wie de Mol is, maar ik vertrouw op mijn opleidingskwaliteiten voor jullie. En uiteraard ga ik Wie is... de Mol? maximaal terugkijken in Nederland... ^.^ GEEN SPOILERS DUS AUB DANKJEWEL. #alleenmaarliefde
- 'How must it going with my English...' That is nog een puntje to learn, saybut.
- En het idee dat ik daar straks nog niemand ken als ik aankom, vind ik ook 'wel spannend'. Maar iedereen heeft dat, dus dat komt vast ook wel goed.
Ik bespaar jullie de rest van mijn gedachten maar eventjes, vrij in te vullen. ;-)
Tot slot hoop ik dat mijn gezondheid de aankomende tijd weer wat beter gaat zijn. De afgelopen week heb ik namelijk van allerlei dingen best wel last gehad. Denk aan hoofdpijn, buikpijn, rugpijn, zijsteken, keelpijn, spierpijn. etc. Hoogstwaarschijnlijk had het merendeel te maken met dat het allemaal toch wel erg spannend is. En tsja, dat hoort er natuurlijk ook wel bij, helemaal als je Gerald heet.
Ik weet niet of de volgende blog al op Heidebeek zal zijn of nog als ik thuis ben, maar 21 september gaat het dus allemaal starten. Ik bid voor een tijd waarin God met mij (en mijn nu nog onbekende medestudenten) aan de slag gaat en voor een tijd waarin ik op alle gebieden veel mag gaan groeien (klik voor een mooi liedje hierover) en ik bid ook voor een goede voorbereidingstijd voor de aankomende anderhalve week. Ik ben zo dankbaar dat er mensen met mij meebidden!
Toedels!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten