DTS #1 'Het hoge woord is eruit!'

Dat ik ooit deze zin op zou schrijven, had ik van mijn levensdagen niet durven dromen. En eigenlijk voelt het nog steeds alsof het niet echt is. Maar niets is minder waar... Ik ga een Discipelschap Training School volgen! Een DTS, zoals ze het noemen. Ik ga bijna 6 maanden van mijn leven apart zetten voor God. Een voor mij doodeng avontuur waarbij ik aan de ene kant geen flauw benul heb van waar het mij gaat brengen, maar aan de andere kant ervaar ik heel sterk dat dit is wat God op mijn pad brengt.

Allereerst: een DTS doen betekent dat je eerst 3 maanden intern gaat leren en leven met allerlei andere studenten van over de hele wereld. Ik ga deze 3 maanden wonen in Epe, in een huis met de naam: 'Licht in Duuster'. Deze 3 maanden wordt de lesfase genoemd en tijdens deze 3 maanden zal ik dagelijks les krijgen in Heidebeek, een locatie net onder Heerde. Ik zal hier elke week over een bepaald thema les krijgen. Denk aan discipelschap, het kruis, het karakter van God, Gods stem verstaan, de Heilige Geest, zending en evangelisatie en nog veel meer. In deze 3 maanden ben ik 7 dagen per week hiermee bezig, samen met alle andere studenten.

Na de lesfase is het tijd voor de Outreach. Om eerlijk te zijn is dat hetgeen wat ik op dit moment het meest spannend vind. Tijdens de Outreach zal je met een groepje studenten voor ruim 2 maanden samen naar een (nu nog onbekende) bestemming gaan, om daar te evangeliseren en de mensen daar te ondersteunen op allerlei verschillende manieren, met als doel om Gods liefde bekend te maken.
Als je mij kent weet je misschien wel dat ik één ding echt vréselijk eng vind: vliegen. En dan bedoel ik niet de insecten (hoewel ik die ook niet heel leuk vind, opzich), maar het vliegen met een vliegtuig is hoog te vinden op mijn angstenlijst. Toch wil ik mij hier overheen gaan zetten en naar het land gaan dat God mij duidelijk zal maken. In ieder geval is Indonesië een optie en afhankelijk van het aantal studenten komen hier vaak nog 1 of 2 opties bij. Dit kan over de hele wereld zijn, dus ik ben enorm benieuwd!

Zoals jullie begrijpen is dit een enorme stap voor mij. De laatste maanden (waarin ik tijdelijk gestopt ben met mijn opleiding) waren niet gemakkelijk, maar wel heel erg goed voor mij. Zoals je misschien gemerkt heb, heb ik ook niks geplaatst op deze blog, omdat ik het erg lastig vond om dingen uit deze periode te delen. Om niet helemaal te verzanden in persoonlijke shizzles; ik heb het eeuwenoude: 'volg je hart' vooral geleerd, als ik terugkijk op deze maanden. Dat klinkt nogal suf en kitscherig, maar toen ik besloot om eindelijk eens naar mijn hart te luisteren, kwam de DTS al vrij snel bovendrijven. Al vanaf de allereerste keer dat iemand mij hier enthousiast over vertelde (al heel wat jaartjes terug) heeft God de DTS in mijn hart vastgeklemd, om niet meer los te laten. In de afgelopen periode heb ik mijzelf steeds meer beseft dat de enige reden waarom ik géén DTS zou doen, angst is. Angst voor zoveel, dat ik het jullie zal besparen... :P
Omdat ik al mijn hele leven naar mijn angstige gedachten luister, wilde ik dat nu anders doen en juist luisteren naar wat God mij in mijn hart gegeven heeft. Zodoende besloot ik ruim een maand geleden, na interessante open dagen, gesprekken met miljoenen vragen die een triljoen keer beantwoord zijn, gebeden, bijzondere tekenen én heel veel angst voor het onbekende, om mij in te gaan schrijven. Iedereen die hier op welke manier dan ook een bijdrage aan heeft geleverd: zo ontzettend bedankt!
Het was even afwachten, maar uiteindelijk ben ik vanmiddag gebeld met het nieuws dat ik ben toegelaten! Je wilt niet weten hoe dankbaar, opgelucht en benieuwd ik ben, maar ook hoe zeer ik het nu van God ga moeten verwachten...

Voor de mensen met een goed geheugen: ja, mijn idee was om na de afgelopen periode van aan mijzelf werken, mijn opleiding weer op te pakken. Dit idee is zeker niet van de baan, maar zal een jaartje moeten wachten. Op dit moment ben ik van plan om na mijn DTS (begin maart is het afgelopen) een stageplek te gaan zoeken voor het derde jaar van mijn opleiding, zodat ik uiteindelijk de laatste 2 jaar SPH ook kan gaan afronden. Ik heb in de afgelopen lastige maanden geleerd dat Gods plannen altijd véél groter zijn dan die van mij. Ik wil er dus ook volledig op vertrouwen dat God erbij is en erbij zal blijven op de weg die ik nu insla, hoewel ik dat menselijk gezien nog niet altijd helemaal kan beseffen.

Rest mij nu nog één vraag. Ik heb ervaren in de afgelopen tijd richting mijn beslissing omtrent de DTS dat gebed enorm belangrijk is. Mocht je je aangesproken voelen, hoop ik dat je wilt bidden voor rust over deze beslissing en voor alles wat ik nu ga meemaken en waar ik tegenaan kan gaan lopen. Ik zou het enorm waarderen en super gaaf vinden als er mensen zijn die voor mij zouden willen bidden. Hopelijk blijf je dat ook voor mij doen gedurende de DTS: alvast énorm duizendmaal bedankt!
Ik zal proberen om zo goed mogelijk verslag te blijven doen van mijn avonturen tijdens de DTS. Mocht je dit willen volgen mag je natuurlijk altijd je mailadres achterlaten in het daarvoor bestemde vakje op mijn website (vergeet niet om dit dan te bevestigen!), aangezien ik niet weet via welke kanalen ik mijn blogs altijd zal kunnen verspreiden. Op deze manier zal je dan (geheel gratis en zonder extra reclame) een mail krijgen wanneer ik weer iets heb geplaatst en ben je hier dus altijd van op de hoogte. Voor de liefhebber...

21 september zal het allemaal gaan starten en tot die tijd heb ik nog wel het één en ander voor te bereiden, over te dragen en los te laten. Ook het tijdelijke afscheid nemen van vrienden is iets waar ik nu langzaam mee bezig ben/ga, want het is best raar om mijn fantastische vrienden bijna 6 maanden véééél minder te kunnen spreken. Gelukkig ga ik ook weer heel veel nieuwe toffe mensen leren kennen. :) Ik zal dus zo nu en dan een blog posten, dus voor nu zeg ik: sorry voor het intens lange verhaal, bedankt voor het lezen en hopelijk spreken we elkaar snel weer!

Als je trouwens vragen of opmerkingen hebt, mag je die natuurlijk altijd aan mij stellen.
Toedels!

Voor als je nou het hele verhaal gelezen hebt en toe bent aan een muzikale boodschap: dit lied heb ik de afgelopen maanden met alle mogelijke overuren gedraaid. Ik ken weinig liedjes (van allen die ik luisterde in de afgelopen maanden) die beter beschrijven wat ik voel.