Superprinses Anna.

In het (bijna) altijd zonnige Zwolle liep ik op een druilerige vrijdagmiddag vanuit school naar het station. Een wandelingetje van pak-hem-beet een klein kwartiertje. Onderweg kom je dan best weleens bijzondere mensen tegen, maar wat me op die bewuste vrijdagmiddag overkwam was wonderbaarlijk te noemen: een moeder met een meisje in het kinderzitje op de bagagedrager kwamen voorbij gefietst. Niet zomaar een meisje en niet zomaar een moeder… Ik kwam in diezelfde wandeling namelijk ook Arie Slob tegen (ja mensen, dé Arie Slob), maar zelfs hij kon mij niet méér onder de indruk brengen dan die moeder met dat meisje.

Deze moeder hoorde ik namelijk iets fantastisch zeggen. Zó fantastisch dat ik gelijk mijn telefoon pakte, een notitie aanmaakte en het volgende opschreef: ‘Je lijkt inderdaad op prinses Anna, dat vind ik ook! Je bent zo super, supermooi!’

Nu moet ik in alle eerlijkheid bekennen dat ik prinses Anna nog niet kende, maar door een supersnelle Google-search ben ik erachter gekomen dat ze een karakter is uit de film Frozen is. Wat ik dus ook nog nooit gezien heb (shame on me, maar let it go...). Hoe dan ook: prinses Anna: een meisjes-idool! En wat een lieve moeder, die dan tegen haar dochter zegt dat ze zó mooi is, zo supermooi.

Misschien is dat ook wel hetgeen wat God tegen ons wil zeggen. Als Zijn bloedeigen dochters en zonen ziet Hij ons volgens mij ook als supermooi, supertof, superprinses Anna, super Arie Slob en nog super-zoveel-meer! Waarom? Omdat Hij ons Zelf bedacht en gemaakt heeft en Zijn Vaderhart naar ons uitgaat. Zo heeft Hij zelfs Zijn Zoon voor onze zonden laten sterven. Niet omdat we dat verdienen: nee, zelfs ná de kruisiging zouden we nog steeds supervaak de verkeerde dingen denken, zeggen en doen. We zouden elkaar zelfs vermoorden uit naam van wie of wat dan ook. We zouden God vervloeken en elkaar teleurstellen. En niet alleen in Nederland, Parijs, Syrië of Noord-Korea. Nee, héél de wereld en al z’n bewoners lijken de vergeving door Jezus keer op keer weer nodig te hebben. Hoe moeilijk is het dan om te geloven dat God mijzelf en al die anderen tóch blijft liefhebben…

Door de dood van Jezus kunnen wij superdicht bij God leven, al lijkt Hij soms zo superver weg. En nee, niemand van ons kan precies vertellen waarom er dingen gebeuren en hoe dat allemaal zit. Maar één ding kan ik wel zeggen: God houdt onvoorwaardelijk van je. Wie je ook bent, wat je ook doet en welke pijn het ook is die je leven moeilijk maakt. Er is Eén die no-matter-what zegt: Ik heb je superlief! Jij bent Mijn superprinses Anna, of superprins Arie…

Geplaatst door BEAM op 25-01-2015